پروژه سحات
نویسنده(ها): Kamala V. Puram، مدیر اجرایی SEWA-AIFW; دکتر سیالی س. آماراپورکار، دکتری، دانشیار پژوهشی، SEWA-AIFW; دکتر آنکیتا دکا، استادیار، گروه مددکاری اجتماعی، کالج آگسبورگ. دکتر ملیسا کوون، همکار پژوهشی، مرکز تحقیقات کاربردی و بهبود آموزشی (CAREI)، پردیس شهرهای دوقلو دانشگاه مینهسوتا
تاریخ تألیف: 11 فوریه 2014
پروژه صحات
(ابزار ارزیابی سلامت آسیای جنوبی)
جنوب آسیا دومین گروه بزرگ مهاجر آسیایی در مینه سوتا با بیش از 44000 نفر با خانواده های اصلی از هند، پاکستان، بنگلادش، بوتان، نپال و سریلانکا و همچنین جنوب آسیایی است که نسل های گذشته آنها در اصل در دریای کارائیب ساکن شده اند (گویان، جامائیکا، سورینام، ترینیداد و توباگو). 75 درصد این جمعیت نسل اول و 90 درصد آنها اصالتاً هندی هستند. تحقیقات کمی در مورد مسائل بهداشتی که این جمعیت رو به رشد با آن مواجه است وجود دارد. مطالعات در سطح فدرال و ایالتی معمولاً این جامعه را با سایر گروههای جزیرهای اقیانوس آرام آسیایی مانند چینی، ویتنامی، کرهای و غیره تجمیع میکند و در نتیجه، درک محدودی از مسائل بهداشتی که بهویژه جامعه جنوب آسیا با آن مواجه است وجود دارد.
SEWA-AIFW (سلامتی خانواده هندی آسیایی) به همراه مرکز تحقیقات کاربردی و بهبود آموزشی (CAREI) در دانشگاه مینهسوتا، یک نظرسنجی جامع بهداشتی با عنوان پروژه SAHAT (ابزار ارزیابی سلامت آسیای جنوبی) انجام دادند تا درک بهتری از مسائل بهداشتی و چالش های خاص جامعه آسیای جنوبی در مینه سوتا. با استفاده از روش نمونهگیری گلوله برفی، این مطالعه بیش از 1154 مرد و زن جنوب آسیای مینهسوتا (18 سال یا بیشتر) را برای شرکت در یک نظرسنجی کاغذی یا آنلاین که اطلاعاتی در مورد وضعیت سلامت، سبک زندگی، دسترسی به مراقبتهای بهداشتی جمعآوری میکرد، انتخاب کرد. و اطلاعات جمعیتی
شرکت در نظرسنجی SAHAT نماینده توزیع جمعیت جنوب آسیا در مینه سوتا از نظر سن، کشور مبدا، سطح تحصیلات و توزیع عاقلانه شهرستانی جمعیت جنوب آسیای ساکن در مینه سوتا بود.
یافته های اصلی این مطالعه عبارتند از: مسائل مزمن مانند دیابت، کلسترول بالا و فشار خون بالا در جامعه آسیای جنوبی ساکن در مینه سوتا شایع است، به طوری که آنها دارای نرخ بالاتر دیابت (12٪) در مقایسه با جمعیت عمومی در مینه سوتا هستند. (7%). 50٪ از شرکت کنندگان بر اساس دستورالعمل های BMI غربی یا اضافه وزن یا چاق بودند. بر اساس استانداردهای BMI برای جنوب آسیایی که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای منعکس کردن دقیق خطر تعیین شده است، اضافه وزن = BMI 23-25 و چاق = BMI 25 یا بیشتر، 73٪ از شرکت کنندگان دارای اضافه وزن یا چاق بودند. 38 درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی نشان دادند که روزانه یا 4 تا 6 بار در هفته ورزش می کردند. پیاده روی رایج ترین شکل ورزش (76%) بود. مصرف مشروبات الکلی (33٪) بیشتر از سیگار کشیدن (4٪) در جامعه جنوب آسیای ساکن در MN بود.
از نظر مراقبتهای بهداشتی پیشگیرانه و رفتار غربالگری سلامت، ساکنان جنوب آسیا که در مینهسوتا زندگی میکنند، در مقایسه با جمعیت عمومی مینهسوتا، میزان چکهای سلامتی کمتری داشتند. از نظر رضایت از بازدیدهای مراقبت های بهداشتی، 16 درصد از شرکت کنندگان از اینکه ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی رژیم غذایی جنوب آسیا، تمایلات ژنتیکی، ساختار حمایت از خانواده یا باورهای مذهبی را درک نمی کنند، ابراز نارضایتی کردند.
نتایج این مطالعه به برخی توصیههای کلیدی برای سازمانهای اجتماعی برای ایجاد برنامهریزی برای افزایش آگاهی در مورد مسائل بهداشتی مزمن رایج در جنوب آسیا اشاره میکند. برای متخصصان مراقبت های بهداشتی که با جمعیت جنوب آسیا کار می کنند تا مواد آموزشی مرتبط فرهنگی (شامل توصیه های رژیم غذایی بر اساس رژیم غذایی آسیای جنوبی) ایجاد کنند تا به مشتریان آسیای جنوبی خدمات بهتری ارائه دهند. و قانونگذاران بودجه و منابع مربوط به ابتکار عدالت سلامت را برای برآورده کردن نیازهای جنوب آسیایی های ضعیف و آسیب پذیر ساکن مینه سوتا متعهد کنند.
برای اطلاعات بیشتر، به گزارش کامل و خلاصه اجرایی ابزار ارزیابی سلامت آسیای جنوبی مینهسوتا به the مراجعه کنید.